Süslü Bir Dilek

Yine sıfırlayıp bir yılı baştan saymaya başladık. İlk günün son saatlerine yaklaşırken ardı ardına gelen dilekleri düşünüyorum. Yeni yıl birşeyler getirsin size başlıklı bir dolu dilek. Çam ağaçları süslenirken asılan her bir süs bir dilek gibi gelir bana. Eskilerde asılan bez parçaları gibi. Her çaput farklı bir renkte. Ve her renk bir dileğin temsilcisi. Önceden istekler oldukça çıkarılan bez parçalarının yerini şimdi birkaç günlük süsler aldı. Işıklarla kaplı yalancı şehir hayatının, yalancı süslü dilekleri.
Ne değişir acaba diye düşünmeden duramıyor insan. Dün sabahtan tek farkı, yılın sonundaki rakam. Dilimizi alıştırmaya çalışıyoruz sadece.
İsteyenlere kar getirdi sadece Ankara. Griliğini örttüğü için belki de en çok kar yakıştırılıyor Ankara'ya. Camdan bakıldığında zehir gibi soğuğunu unutturduğu için. Belki de mahkumiyetini arttırdığı için. Ya da çocuklaştırıyor tekrar insanı itinayla büyüten bu şehre yağdığı zaman kar. Her neyse...
Gözümü boyayan ışıklarla gördüğüm rüya biraz farklı olsa da, sabahı aynı sabah, şehri aynı şehir, umudu aynı umut. Sadece çaputları süslü...