Tuhaf

Günler, güzel günler geçiyor. Yerlerine yenileri gelecek.

Umutlu olmak ne tuhaf şey?

Bazı şeylerin olanca saçmalığına rağmen, hayata dair umut ışıkları ya da damlaları barındırmak ne tuhaf şey?

Her şeyin bir sonu, bitişi olduğunu bile bile; çocukluğun, okulun, aşk(lar)ın, gençliğin, askerliğin, iş hayatının ve eninde sonunda hayatın biteceğini bile bile umutlu olmak. Hayatla ladese tutuşmuş bir şekilde.

Bunların hepsi "aklımda" ve ben umutluyum diyebilmek ne tuhaf şey?

(İş bu yazı, 13.06.2009 tarihinde yazılmış ve ancak buralara aktarılabilmiştir.)